Η εγκατάλειψη του Θεμιστόκλειου

Σάββατο, 5 Δεκεμβρίου 2020

Η εγκατάλειψη του Θεμιστόκλειου

Αγωνιζόμαστε για καλύτερες συνθήκες ζωής. Λέμε όχι στην Όιλ Ουαν, όχι στην Κοσκο, όχι στα σκουπίδια που πάνε να μας φορτώσουν, όχι στο νεκροταφείο της Ανάστασης, όχι σε όλα που μας μαυρίζουν τη ζωή μας. Η αξιοπιστία μας όμως δεν κρίνεται από τα εύκολα ΟΧΙ που μπορεί και να είναι υποκριτικά, τουλάχιστον για κάποιους. Η αξιοπιστία μας κρίνεται από τα ΝΑΙ που λέμε, εκεί όπου μπορούμε να πούμε ναι ή να αδιαφορήσουμε. 

Ο δήμος πρόσφατα ξεκίνησε μια πολεοδομική μελέτη ανάπλασης. Αυτό είναι ένα ναι. Κάνει πρόταση επανάχρησης της ΔΕΗ. Κι αυτό ένα ναι είναι. Στην περασμένη τετραετία επιχείρησε απαλλοτρίωση των Λιπασμάτων κι έφτιαξε την παραλία. Κι αυτά είναι ναι και μάλιστα μεγάλα. Όμως υπάρχει κι ένα σημείο όπου το ναι βγαίνει με μεγάλη δυσκολία, ή πνίγεται και δεν βγαίνει καθόλου. Μιλάω για την αρχαία ιστορία της πόλης που τρία σημεία της την καθορίζουν. Η Ηετιώνεια Πύλη, το Αφροδίσιο και το Θεμιστόκλειο.

Για την Ηετιώνεια φροντίζει η αρχαιολογική υπηρεσία κι όλα καλά.

Για το Αφροδίσιο δεν γνωρίζει κανείς τίποτε κι ούτε θα μάθει ποτέ. 

Για το Θεμιστόκλειο τα αισθήματα είναι αμφίθυμα και συχνά ομιχλώδη.

Ο αναμφισβήτητα σημαντικός αρχαιολογικός χώρος της πόλης μας βρέθηκε για εκατό χρόνια μέσα στα Λιπάσματα και κρύφτηκε για να μην χαλάσει το έργο του εργοστασίου. Αλλά και στα είκοσι περίπου χρόνια που ελευθερώθηκε, δεν έτυχε της ανάλογης με την σπουδαιότητά του αντιμετώπισης. Επί Τζανή μόνο έγινε ένα γλυπτό που δείχνει τον χώρο. Δεν είναι αρκετό, αλλά, κάτι ήταν κι αυτό. Κι όμως εγκαταλείφθηκε και μαραζώνει γιατί η δημοτική αρχή δεν πιστεύει σ' αυτό. Για περίεργους λόγους κρατά μια επιφυλακτική στάση που πιο πολύ στην άγνοια εδράζεται παρά σε κάποιο συμφέρον. Όσο λυπηρή κι αν είναι αυτή η διαπίστωση, ωστόσο είναι αληθινή.

Προσεχώς θα επανέλθει στην επικαιρότητα το θέμα του Θεμιστόκλειου σαν ζήτημα που πρέπει να απασχολήσει το δημοτικό συμβούλιο. 

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ 

ΚΕΡΑΤΣΙΝΙΟΥ ΔΡΑΠΕΤΣΩΝΑΣ - Γ.ΤΣΙΡΙΔΗΣ