Αναγκαιότητα η πολεοδομική και οικονομική ανασυγκρότηση της περιοχής μας

 
Ανάπλαση σημαίνει πολεοδόμηση με όρους που θέτει το δημόσιο. Μέσα από αυτούς πραγματοποιούνται επενδύσεις και έργα του ιδιωτικού τομέα. Υπάρχει εισφορά σε γη και σε χρήμα και πολεοδομικό σχέδιο για τις χρήσεις γης και τους συντελεστές δόμησης. Είναι μια διαδικασία που προβλέπουν οι νόμοι και που κρατά πολλά χρόνια. 

Στην περιοχή μας αυτά έγιναν από το 1991 μέχρι το 2008 περίπου. Το μόνο που έμενε ήταν η εφαρμογή τους. Ωστόσο το 2014, με την εκλογή Βρεττάκου, ένα πνεύμα άρνησης επικράτησε. Μόνον η παραλία αξιοποιήθηκε, αυτή που χάρισε στον δήμο η κυβέρνηση. Η ανάπλαση, όμως εγκαταλείφθηκε και μαζί της κινδυνευουν να εγκαταλειφθούν και οι προοπτικές της πόλης μας και των ανθρώπων της.

Η σημερινή δημοτική αρχή κι ο δήμαρχος έχουν εξ αρχής εγκαταλείψει το ζήτημα της πολεοδομικής κι οικονομικής ανασυγκρότησης της πόλης.

Για δεκαεπτά χρόνια έγιναν, από τις δημοτικές αρχές του Κερατσινίου και της Δραπετσώνας αλλά και την πολιτεία, προκαταρκτικές μελέτες, μελέτες δυνατοτήτων και πολεοδομικές μελέτες. Γεννήθηκε και μεγάλωσε η ιδέα της ανάπλασης. Αυτή η ιδέα έφερε το Κερατσίνι και τη Δραπετσώνα στο πολιτικό και οικονομικό προσκήνιο. Αυτή έφερε ακόμη και τώρα την παραλία στον δήμο. Η πόλη αναδείχτηκε σαν κέντρο των εξελίξεων. Προοπτικές της ήταν η εκδήλωση επενδυτικού ενδιαφέροντος, η αύξηση της απασχόλησης, η άνοδος της αξίας των ακινήτων, το ενδιαφέρον για μεγάλα έργα όπως το μετρό, ο Νιάρχος κτλ. 

Όμως, αυτό που για όλους μας είναι όραμα, χρυσή ευκαιρία κι ευλογία για το δήμαρχο και την δημοτική αρχή, όπως πολιτεύτηκαν, ήταν μια σκέτη άρνηση. Την ώρα που θα έπρεπε να επιταχύνουμε, ο σημερινός δήμαρχος πάτησε φρένο. Γιατί το έκανε αυτό; Απλούστατα γιατί διαφωνεί και γιατί έχει απόψεις ακραίες.
Η εγκατάλειψη της ιδέας μάς θέτει στο περιθώριο. Ο μόνος τρόπος για να ξεφύγουμε είναι να αλλάξουμε δημοτική αρχή στις εκλογές της 19ης Μαΐου 2019. Είναι η μεγάλη ευκαιρία για την πόλη μας.

 

Οι μελέτες που έγιναν από το 1991 είναι πολλές. Εκείνες όμως που καλύπτουν τις απαιτήσεις μιας αστικής ανάπλασης με βάση τον Ν,1337 και την τροποποίησή του Ν.2540 είναι τρεις:
1. Προκαταρκτική μελέτη ανάπλασης, (του 1992), από την διαδημοτική Αναπτυξιακή Δήμων Πειραιά
2.- Μελέτη βιωσιμότητας (με διάλογο Ιδιωτών, Ιδιοκτητών, Δημοσίου με συντεταγμένο τρόπο) από τον ΟΡΣΑ, (του 2001)
3.- Μελέτη Πολεοδομική Α' φάση (για τροποποίηση ΓΠΣ), από τον δήμο Δραπετσώνας (το 2004-08)

ΣΗΜ.: Έχουν γίνει κι άλλες μελέτες (από την Εθνική Τράπεζα, την Νομαρχία, την Μπλού Σερκλ κτλ.) αλλά μετρούν για τον νόμο μόνο οι παραπάνω τρεις.

Μετά από αυτά, η αστική ανάπλαση θα έπρεπε να προχωρήσει. Έπρεπε να γίνει η πολεοδόμηση της περιοχής και η ένταξή της στο Σχέδιο Πόλης. Αν γινόταν αυτό (από το 2009 ως το 2012) δεν θα υπήρχε ούτε η Όιλ Ουάν στην περοχή μας. Κακώς καθυστέρησε η εφαρμογή της τροποποίησης του ΓΠΣ, αλλά, δεν απορρίφθηκε. Μπορούσε ανά,πάσα στιγμή να εφαρμοστεί.
Ωστόσο το 2015 η νέα διοίκηση έκανε ένα έγκλημα. Από ασυγχώρητη άγνοια και εξ αιτίας των ακραίων θέσεών της και της απόρριψης κάθε ιδέας που δεν εκπορεύεται από αυτήν, απέρριψε οριστικά όλα όσα είχαν γίνει επί δυο δεκαετίες από όλες τις δημοτικές αρχές σε Δραπετσώνα και Κερατσίνι. Κι αφού τα απέρριψε δεν τα εφάρμοσε. Κι ούτε σκοπεύει να τα εφαρμόσει ποτέ αν συνεχίσει να διοικεί.

Η σημερινή διοίκηση έκανε (με την βοήθεια της Περιφέρειας) μια "αρχιτεκτονική μελέτη ιδεών" (φέξε μου και γλίστρησα) και πήγε έτσι πίσω κι από την μελέτη της ΑΝΔΗΠ του 1992. Θεωρητικά, αν επανεκλεγεί και εφαρμόσει τις ιδέες της θα πρέπει να ξανακάνει προκαταρκτική μελέτη ανάπλασης και ... βλέπουμε.
Όλος αυτός ο χειρισμός, δεν φαίνεται ούτε για καλός ούτε για κακός εκ πρώτης όψεως. Το διακύβευμα δεν είναι φανερό. Καλύπτεται πίσω από το πέπλο της ανάδειξης της παραλίας η οποία είναι έτσι κι αλλιώς έξω από την πολεοδόμηση της αστικής ανάπλασης. Καλή η παραλία, καλές κι οι συναυλίες, το σημαντικό όμως είναι η ανάπλαση.

Η μακροπρόθεσμη ζημιά, αν συνεχίσει αυτή η δημοτική αρχή, μπορεί να είναι πολύ μεγάλη, Θα πρόκειται για μιαν οπισθοδρόμηση που θάβει τις προοπτικές της περιοχής μας.
Ο κόσμος υπνωτίστηκε από την λάμψη των τσάμπα συναυλιών σε μια παραλία στην οποία δεν είχε ποτέ άλλοτε πρόσβαση. Όταν θα καταλάβει τι πραγματικά χάνει από την εγκατάλειψη του σχεδίου ανάπλασης θα είναι αργά. Γι αυτό πρέπει να δράσουμε. Αφυπνιστικά και μεθοδευμένα. Ο κόσμος πρέπει να καταλάβει ποιος είναι ο πραγματικός κίνδυνος, ο εφησυχασμός.

Για να ολοκληρώσω, πρέπει να πως ότι το μοντέλο της πολεοδομικής και οικονομικής ανασυγκρότησης που δουλεύτηκε στη Δραπετσώνα τα τελευταία είκοσι χρόνια, πρέπει να εφαρμοστεί και στο Κερατσίνι.

 Η ΝΑΦΘΑ, η ΔΕΗ, οι Μύλοι, η ΕΥΔΑΠ, πρέπει να μελετηθούν από την πλευρά της αστικής ανάπτυξης όπως έγινε με τη Δραπετσώνα. Μόνο τότε η περιοχή μας θα μπει στο προσκήνιο σαν επισπεύδων και όχι σαν επαίτης όπως είναι σήμερα.