ΔΕΛΤΙΟ
ΤΥΠΟΥ
Μέσα
σε μια κατάμεστη αίθουσα στο δημαρχείο
Δραπετσώνας, ο Γιώργος Τσιρίδης παρουσίασε
το βιβλίο του «Η δική μας πόλη». Η
ασυνήθιστα μεγάλη συμμετοχή τού κόσμου
σε μια βιβλιοπαρουσίαση, δικαιολογείται
από το γεγονός ότι ο συγγραφέας έχει
πρόσφατα ανακοινώσει την κάθοδό του
στις εκλογές για την δημαρχία
Κερατσινίου-Δραπετσώνας. Αυτό έδωσε
πρόσθετο ενδιαφέρον στην εκδήλωση που
όμως δεν μετατράπηκε σε προεκλογική
συγκέντρωση αλλά κράτησε εν πολλοίς
τον χαρακτήρα της. Μεγάλο μέρος
υποστηρικτών του γέμισε την αίθουσα,
όπως ήταν φυσικό, όμως παραβρέθηκαν και
πολλοί επίσημοι προσκεκλημένοι που τον
τίμησαν για την συνολική παρουσία του
στα γράμματα και στον δημόσιο βίο. Το
βιβλίο, μάλιστα, ήταν ένα άλμπουμ της
σημερινής πόλης με την ζωντανή της
ιστορία και τις προοπτικές του μέλλοντός
της.
Μεταξύ
των παρόντων στην εκδήλωση ξεχωρίσαμε
από τους επωνύμους τον υφυπουργό
Εξωτερικών κ. Μάρκο Μπόλαρη, τις βουλευτές
Εύη Καρακώστα και Ελένη Σταματάκη, τους
πρώην βουλευτές κ. Κανέλο Λάλο, Τζένη
Μπαρμπαγιάννη, τους πρώην δημάρχους κ.
Α.Χρυσό, Κ.Χρονόπουλο, Ν.Μπεάζογλου, τον καθηγητή του Χαροκόπειου
πανεπιστημίου κ. Γ.Μπάλια. Μήνυμα έστειλαν
ο βουλευτής Θοδωρή Δρίτσας και ο πρώην
υπουργός Χρήστος Φωτίου. Από τα
αυτοδικοικητικά στελέχη παραβρέθηκαν
ο επικεφαλής της Αναγέννησης κ. Ζαχαρίας
Ζούπης, ο επικεφαλής της "Πολιτείας
Αλληλεγγύης" κ. Γιώργος Μυλωνάς, ο
αντιπρόεδρος του ΟΑΚΑ και πρώην
αντινομάρχης κ.Αντώνης Καλογεράς, οι
πρώην αντιδήμαρχοι ή πρόεδροι ΔΣ κ.
Π.Χατζησταυράκης, Σ,Κυραμαργιός,
Ν.Οικονομάκης, Β.Ιγγλίζ, Σ.Κωτίδης,
Κ.Τρέχας, Μ.Κάβουρας, οι δημοτικοί
σύμβουλοι κ. Κ Κατσαφάδος, Β. Φώτης,
Γ.Μακρινός, οι διευθυντές σχολείων κ.
Π.Κουμανζέλης, Μ.Τεκελής, Γ.Σαρλάμπης,
Ν.Χάνος, Δ. Κύρου, πρόεδροι σωματείων
και αθλητικών συλλόγων κι άλλοι εκπρόσωποι
της τοπικής κοινωνίας.
Ένα
χαρακτηριστικό απόσπασμα απ' το βιβλίο:
Κάτω από τον τίτλο «Η
Δραπετσώνα που χάθηκε» γράφονται τα
εξής:
«Η
ιστορία ενός τόπου δεν μπορεί (ή δεν
πρέπει) να προσεγγίζεται ρομαντικά.
Όταν αυτό συμβεί, τότε αλλοιώνεται η
ουσία των γεγονότων και στην θέση τους
μπαίνουν οι ωραιοποιημένες εικόνες
ενός μύθου. Όταν μιλάμε για την Δραπετσώνα
που χάθηκε,Γιώργος
δεν
θέλουμε να προσεγγίσουμε το παρελθόν
με διάθεση ρομαντική. Όλες οι περιοχές
λίγο ως πολύ άλλαξαν. Εξαφανίστηκαν τα
νεοκλασικά, τα διώροφα, τα σπίτια με
κήπους κι οι μονοκατοικίες και στη θέση
τους υψώθηκαν πολυκατοικίες. Στη
Δραπετσώνα αυτή η αλλαγή είναι δραματική.
Μια παραγκούπολη βιομηχανική άλλοτε
με αργά κι άλλοτε με ταχύτατα βήματα
μεταμορφώνεται σε μια τυπική αστική
περιοχή. Μόνο η οργανωμένη δόμηση μαρτυρά
πως εδώ έχει συμβεί μια αλλαγή τεράστια.
Είναι
προς το καλό αυτή η αλλαγή; Με μέτρο τις
ανάγκες των ανθρώπων όπως τις γνωρίζουμε
-καθαριότητα, ασφάλεια, διακόσμηση,
άνεση- η αλλαγή είναι καλοδεχούμενη. Με
βάση το συναίσθημα, όλοι γνωρίζουν πως
κάτι χάθηκε και δεν ξαναγυρνά. Η
αλληλεγγύη, η γειτονιά, το φιλότιμο, η
απαντοχή, η φιλοδοξία να χτίζεις ακόμα
και μέσα στα ερείπια, χάθηκαν μαζί με
την παράγκα, το μπακάλικο, τις πύλες των
εργοστασίων, τους χωματόδρομους. Το
τίμημα της προόδου. Η διατήρηση των
στοιχείων της ιστορικής μνήμης είναι
αναγκαία για να ξέρουμε από που ήρθαμε
και που πάμε, κι όχι για να ξαναζήσουμε
το παρελθόν.
Με
αυτό το πνεύμα αναζητήθηκαν τα στοιχεία
της αρχαιότητας που υπάρχουν ακόμα
ανάμεσά μας, τα στοιχεία της νεώτερης
ιστορίας μας και το πνεύμα της πόλης
στα δύσκολα χρόνια, τον εικοστό αιώνα.
Η Δραπετσώνα θα είναι πάντα πόλη του
αγώνα. Κι ας επιμένουν να την υποβαθμίζουν
οι πλούσιοι κάτοικοι των προαστίων που
μας κυβερνούν. Εκεί όπου δεν υπάρχουν
ακροκέραμοι, ούτε Ψυτάλλειες και
Πετρέλαια.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου